Benim Kücük Dostlarım - Halide Nusret Zorlutuna

Benim Küçük Dostlarım, adlı anı kitabı Halide Nusret Zorlutuna�ın
yaşamış olduğu hikaye tarzı anılardan oluşmaktadır. Kitap okuduğunda
Halide Nusret Zorlutuna�ın mesleğini ve öğrencilerini çok seven, kendini
eğitime adamış idealist bir öğretmen olduğu görülür. Aşağıda, Halide
Nusret Zorlutuna�ın yaşamış olduğu bu anılardan bazıları
aktarılmaktadır.

Mefharet ve Arkadaşları

Halide Nusret
Zorlutuna, öğretmen olarak girdiği bu sınıfta çok heyecanlanır. Bu
anıda, sınıfta en çok dikkatini çeken Mefharet ve arkadaşlarından
bahsetmektedir.

Halide Nusret Zorlutuna, öğretmenliğinin bu ilk
yıllarında, öğretmenlere ait bir not defteri olmadığı için kendine ait
bir �ğrenci defteri�icat eder. Bu defterde her öğrenciye altı sayfa
ayırır. Defterde, her öğrencinin; adı soyadını, babasının adını ve doğum
yılını kaydettikten sonra öğrencinin tasvirini yapar. Sonra aile
durumunu, öğrenebildiği kadar öğrenip oraya kaydeder. Daha sonra
çocukların ruhları üzerine eğilir. Onların iç dünyalarını tanımaya
çalışır ve onlar hakkında küçük notlar alır. İşte bunlardan birisi de
Mefharet�ir.

Mefharet, hem çok güzel, hem de çok zeki olması
nedeniyle Halide Hanımın dikkatini çeker. Mefharet, bu yönüyle de
arkadaşları tarafından çok sevilir ve onlar tarafından üstün görülür.
Herkes sınıfta onun üstünlüğünü kabul etmiştir. Bu nedenle de, Halide
Nusret�n dikkatini celbeder.


Bu sınıf, öğretmenliğinin ilk
öğrencileri olduğundan, Halide Nusret için özeldir ve kitabında bu
öğrencilerinin birçoğunun ismini zikreder. Bursalı kız Fatma, Nurettin,
Adnan, Sedat gibi�br />
Nadide

Halide Nusret Zorlutuna,
sadece okulda bulunan öğrencilerle değil, öğretmen arkadaşlarının
bahsetmesiyle tanıdığı Nadide isimli öğrencisiyle hastanede tanışır.

Nadide
yetim ve öksüzdür. Hayatta kimseciği yoktur. Çok güzel keman çalmakla
beraber, çok da güzel bir sesi vardır. Halde Nusret, Nadide�in umutsuz
bir hastalığa yakalandığını öğrenir ve onunla hastanede ilgilenir.
Halide Nusret ile Nadide, kısa bir sürede çok iyi bir dost olurlar.
Fakat, bu dostluk kısa sürer. Çünkü Nadide vefat eder.

İrfan

İrfan�,
hiçbir öğretmeni anlamamıştır. Hepsi O�un dışarı vurduğu serseriliği,
serkeşliği ve tembelliğinden bahseder, fakat O�un iç dünyasında neler
olduğunu, nasıl bir hayat yaşadığını bilemez. Bu durum, ta ki Halide
Nusret Zorlutuna�a kadar devam eder.

Halide Nusret Hanım, İrfan�
öğretmenlerin şikayetleri ile tanır ve dikkatini irfan üzerine
yoğunlaştırır. İrfan, koca sınıfın içinde tek ödev yapmayan, suratsız,
tembel, dalgın bir çocuktur.

Halide Nusret Hanım, İrfan ile
ilgili gerçeği, okulda nöbetçi olduğu bir gün İrfan�n duvar dibinde kuru
ekmek yediğini görünce fark eder. Bu olaydan sonra ailesi hakkında daha
detaylı bilgi edinir ve gerçekleri öğrendikten sonra O�a daha hassas
davranır. Bu vesile ile, aralarında çok güzel bir dostluk oluşur.

Osman

Osman,
on altı, on yedi yaşlarında, ortaokulun birinci sınıfında okuyan bir
köy çocuğudur. Bu yaşta olmasına rağmen, bugüne kadar ne bir kitap, ne
bir dergi, hatta günlük gazete bile okumamıştır. Okuma-yazma bilmediği
için birkaç dersi zayıftır ama, çok güzel ve hayranlıkla ders
dinlemektedir. Osman, bir gün, Halide Nusret�n, sınıfta okuduğu şiiri
çok beğenir ve �en de böyle bir şiir okumak istiyorum, �der. Halide
Nusret Hanım da, Osman� şiir okumaya teşvik eder. Halide Nusret, Osman�,
yazdığı bir kompozisyon dolaysıyla cesaretlendirip teşvik etmek için,
yazılı kağıdına şöyle bir not yazar: �iraz daha çalışırsanız
başarırsınız. İstidadınız var.�Ayrıca, Halide Nusret Hanım, Osman�, hep
çalışmasını tavsiye eder ve O�a �alışan kazanır�der. Osman da, çalışır
ve kazanır. Okuma-yazma öğrenir ve Türkçe dersini düzeltir.

Bal
gibi �sim tamlaması�br />
O yıl derse girdiği X şubesi çok
başarısız bir sınıftır. Ne iki satır okuyabilirler, ne de bir satır bir
şeyler yazabilirler. Birçok öğretmen sınıftaki öğrencilerden umutsuzdur
ve onların sınıfta kalacağını söylemektedir.

Aradan aylar
geçmesine rağmen çocuklar, isim ile sıfatı birbirinden ayıramazlar.
Fiile bağ diyenler bile vardır. Halide Nusret Hanım X şubesi ile diğer
sınıfı karşılaştırır ve �alışın, siz de yaparsınız; sizin onlardan ne
eksiğiniz var?�diyerek onlara moral ve ümit verir. X şubesinden bir
öğrenci �ocam çalışıyorum ama unutuyorum�der. Halide Nusret Hanım, �en
çalış, unutmazsın, çalış sana 7 vereyim�der ve haftaya onu sınav
yapacağını söyler. Ertesi hafta çocuğu sınav yapar. Önce çocuğa,
kitaptan istediği bir sayfayı okutur. Çocuk gayet iyidir. Daha sonra
tahtaya çıkmasını ister. Çocuk tahtaya çıkarken, asıl sorunun tahtada
olduğunu ve onların tahtadan korktuğunu fark eder. Çocuğa, �hmet�n
arkadaşları yaramazdır� diye yazdırır. Çocuk sevinir. Bunları bildiği
anlaşılır ve anlatmaya başlar. �hmet özel isim, arkadaşı cins isim,
Ahmet�n arkadaşı �al gibi isim tamlaması��der. Halide Nusret Hanım �al
gibi isim tamlaması�ne demek diye sorar. Çocuk, defterde öyle yazıyor
der ve o sayfayı gösterir. Hoca ne olduğunu anlamıştır. Bazen bir mısra,
bazen bir deyim takılır, Halide Nusret Hanım�n diline. O dönemde de �al
gibi�sözcüğü takılmıştır. Derste de isim tamlamasını bilemeyen
öğrenciye, bu �al gibi isim tamlaması�deyip kızmıştır. Daha sonra küçük
çocuğa �al gibi�sözcüğünü açıklar ve sınıf içerisinde bir öğretmenin
ağzından çıkacak kelimeleri özenle seçmesi gerektiğini, bir kere daha
anlamış olur.